Preko šezdeset godina aktivno se bavi fotografijom. Ispratio je sve važne događaje u Brusu od šezdesetih godina do danas, jer je i dalje, kao na početku karijere, predan kameri i umetnosti posmatranja. Zahvaljujući njegovom fotografskom i snimateljskom radu sačuvan je jedan uzbudljiv period bruske istorije koji su obeležile gradnje značajnih ustanova, posete brojnih javnih ličnosti, manifestacije, ali i svakodnevni privatni i društveni život Brusjana u gradu i na selu. Bez oklevanja je podržao projekat digitalne arhive, nesebično ustupivši široj javnosti mnoštvo fotografskog materijala, kao i svoje znanje i iskustvo.

Nastavnik srpskog jezika i književnosti u penziji, strastveni ljubitelj i poznavalac istorije bruskog i kopaoničkog kraja. Život je stvarao – on je beležio. Istraživao je i prikupljao lokalne priče, anegdote, pesme, običaje, verovanja, slikovite izraze u narodnom govoru, i – bez doterivanja – autentične i originalne, objavljivao ih u svojim knjigama. Osim jezičke građe, beležio je i istorijske događaje, zapise putopisaca, ratnika, „običnih” ljudi. Iz istog osećaja dužnosti prema svom zavičaju, verujemo, podržao je svesrdno i projekat nastanka digitalne arhive, kao i ljude koji ga sprovode.

Čovek za koga fotografija, osim dokumentarne, ima i estetsku vrednost, bavi se ovom umetnošću još od srednje škole. Sedamdesetih godina osnovao je foto-kino klub „Mika Đorđević”. Bavio se i aktivizmom – kao član Mladih istraživača Srbije, osnivač eko-pokreta u Brusu, član Planinarskog saveza Srbije. Bio je i radio-amater, snimatelj, dopisnik RTS-a.
Kroz njegov objektiv fotografija, autentični svedok događaja, prelazi u sliku kolektivnog sećanja. Projektu je nesebično ustupio retke fotografije iz perioda 30-ih i (posle)ratnih godina, kao i retke kadrove bruskih ulica, sokaka, mesta okupljanja.

Kulturno nasleđe nije samo nasleđe prošlosti već i nešto što ostavljamo budućim generacijama. Tako je Brusu i svima nama Mirjana Ivezić ostavila dragocenu zbirku Zavičajnog etnografskog muzeja u Brusu, nastalu kao rezultat tridesetogodišnjeg etnološkog i etnografskog rada na prikupljanju, istraživanju, evidentiranju, stručnom obrađivanju i izlaganju eksponata koji predstavljaju život i kulturu stanovništva opštine Brus. Senzibilna i kreativna, posvećena umetničkim aktivnostima i stvaranju kulturne sredine Brusa, projektu je nesebično doprinela ulogama umetničkog savetnika, arbitra ukusa.

Zaljubljenik i u urbane prostore i u kopaonički kraj. Ume da pripoveda – kroz priču, pesmu, reportažu. On nije ograničen vrstom sopstvenog medija, jer koristi i tekst i sliku i zvuk, oslanjajući se isključivo na svoje uvide, instinkte i iskustvo. Možda nam je zato na jedan trezven način predstavio Brus i njegovu istoriju, ne kao idealizovanu verziju prošlosti već kao ogledalo onih koji žive u njemu.

Istraživač i hroničar bruskog kraja, koji se pisanjem bavi od srednjoškolskih dana, i dalje je aktivan na polju beleženja istorije Brusa i bruskih sela. Kao saradnik u lokalnim listovima Stvarnost, Pobeda, Župske novine, te pišući o aktuelnim događajima i značajnim pojedincima, oblikovao je jednu kulturniju i urbaniju sliku kako bruskog kraja tako i Rasinskog okruga.